Nog 1 keer over de tekorten in de zorg en het onderwijs: De achterdeur staat open…..
Enkele opmerkingen van een (oké) niet representatieve groep: de leerkrachten en zorgwerkers die naar mij verwezen worden omdat het voor hen (bijna) niet meer vol te houden is.
- “mijn vriendin in het bedrijfsleven heeft een full-time baan; ik moet kleine dienstjes sprokkelen op de piekuren; dit is niet leuk meer maar is het ‘beleid’ bij ons”.
- “ik hoor zelden echte positieve waardering van het management voor alles wat ik heb gegeven en zie alleen reclame met mooie folders over onze instelling met glimlachende verzorgende”.
- Van een medewerker die inmiddels gestopt is in het onderwijs: ”bij mijn exitgesprek kwam de vraag: hoe hadden we je kunnen behouden?; Dat was wat laat…..”
Onderwijs en zorg zijn prachtige velden om in te werken maar de bureaucratie krijgt onvoldoende vat op de vertrekkende, teleurgestelde beroepskracht die vol passie en kennis jaren geleden gestart is. Een beetje dweilen met de kraan open. De overheid zet in op nieuwe instroom en zij-instroom maar aan de achterkant valt een te groot gedeelte weer uit.
Wat kunnen we doen:
- Vol echte ongeveinsde interesse en compassie in gesprek zijn en blijven. Vragen wat de hij/zij nodig heeft om bij te tanken en geïnspireerd te blijven en daar naar handelen.
- Niet vanuit beheersinstrumenten en kille bureaucratie maar van hart tot hart elkaar motiveren. Dat zorgt voor gelukkige medewerkers die best een stapje extra willen doen als de nood aan de man is.
- Niet alleen inzoomen op werkdruk en salaris want: ( zie stille reserve.nl) werkdruk en salaris staan op plaats 3 en 4 bij reden vertrek: Met stip op 1 bij de vertrekkers in het onderwijs staat: “de organisatie van het onderwijs” en op 2 “mijn expertise werd niet gezien”.
- Overtollige registratie weg en volwaardige diensten waarbij op de rustige momenten echte kwaliteit kan worden gegeven aan bewoner of leerling.
- Kortom: Nu even niet primair de focus van waardigheid, trots en kwaliteit voor de patiënt of de leerling maar gericht op je medewerker. Dan komt het bij je patiënt en leerling ook vast goed.
- Dan sluit je de achterdeur en tocht het minder in de organisatie……
Ik wens alle hardwerkende bestuurders, managers en werkers op de werkvloer heel veel inspiratie, moed om stappen te zetten in jullie prachtige werkveld.
